«Мама вучыць польскую мову і кажа: слушна зрабілі, што пераехалі»
— Яшчэ ў жніўні 2020, калі ў Беларусі адключылі інтэрнэт, мне стала відавочна, што трэба пачынаць сур’ёзна шукаць варыянты для рэлакацыі. Я стаў вывучаць пытанне — і вынікі не радавалі: пераезд патрабаваў часу — ад года, змены працы, а калі разглядаць Штаты, то плюс яшчэ пары гадоў працы ў Беларусі да атрымання візы L1. Дадайце да квэста ўзрост 45+, жонку, дваіх дзяцей… Задача выглядала не самай лёгкай. А галоўнае, незразумела было, Што рабіць з мамай — пакідаць яе адну з кучай старэчых болек катэгарычна не хацелася.
Таму я набраўся нахабства і ў 2021 годзе напісаў ліст польскаму консулу з просьбай выдаць PBH на ўсіх пяцярых. Прыклаў сканы дакументаў, распісаў у тэксце, што «няма з кім пакінуць маму». Консул адказаў адным сказам — у ім быў час і адрас для падачы дакументаў на нас пяцярых. Праз месяц у нашых пашпартах ужо была віза.
Засталося адключыць ужо непатрэбныя сэрвісы, дэактываваць сімкі, перавесці маміну пенсію з Беларусбанка ў Priorbank, раздаць маёмасць сваякам, аформіць дакументы на выезд (тады ж не выпускалі «ў сувязі з кавідам»), сесці ў аўтамабіль. Каб мама не перадумала ў апошні момант, дзеці ўзялі над ёй «шэфства» і не давалі ўсумніцца ў слушнасці авантуры. Вось так мы сталі заваёўнікамі Дзікага Захаду, нечакана для сябе.
Тое, што было далей, ужо нецікава: пошук жытла, афармленне на працу, збор тоны дакументаў, падача на ДНЖ… — усё як звычайна.
З пошукам жытла быў стандартны квэст: прыйшлося пабегаць, так як «кавалерку» на пяцярых не ўзяць, патрэбная мінімум трохпакаёўка — і пажадана не 50 м². У выніку знайшлі кватэру сярэдняй патрушчанасці, што добра — дзецям да школы ўсяго два прыпынкі.
Пенсію мама дагэтуль атрымлівае на карту Priorbank. Можна было б аформіць, каб гэтыя выплаты рабіла Польшча, але мы не сталі гэтага рабіць — сума тая ж, якая розніца, як яе выплачваюць. Дый пенсія — два разы ў краму схадзіць.
Адзінае, пра што мама сумуе— гэта пра дачу. Замест вырошчвання руж на шасці сотках ёй даводзіцца абмяжоўвацца кветкамі ў вазонах на вокнах. Успомніла маладосць — і дапамагла суседцы ўскапаць клумбу перад фасадам, потым яны спрабавалі размаўляць знакамі і на беларускай трасянцы.
А наогул мама кажа: «Слушна зрабілі, што пераехалі».
Юрыстка пра тое, як забраць у Польшчу бацькоў
Разабралі з юрысткай Аленай Пранічнікавай, як перавезці ў Польшчу пажылога бацьку або маму.
Алена пацвярджае: цяпер усё яшчэ няможна запрасіць бацькоў у Польшчу без карты сталага побыту/пашпарта — то-бок зрабіць візу D легальна не атрымаецца. (Не разглядаем варыянта з «купляй» такіх віз праз «пасярэднікаў», тым больш што Польшча, відаць, сур’ёзна заклапацілася пра візавыя махінацыі.)
Грузія
«Мясцовыя людзі маме падабаюцца. А яшчэ ёй даспадобы клімат»
У Беларусі мы з бацькамі жылі праз дарогу — я хадзіла да іх ледзь не штодня. Неяк мы абедалі разам, і я падзялілася, што нашая кампанія пачала рэлакацыю супрацоўнікаў — і хтосьці нават забірае бацькоў.
Тата сказаў: «Спадзяюся, нам гэта не спатрэбіцца». Мама прамаўчала. Але выявілася, яна зусім не супраць куды-небудзь з’ехаць. Яна стала паціху падштурхоўваць мяне да рашэння пераехаць — казала, што варта вывучыць варыянты, і нават сама стала гугліць, а як жывецца ў Балгарыі, у Грузіі, ва Узбекістане…
Мы выляталі ў Грузію на пачатку чэрвеня ўтрох — я, мама і дзіця. Тату пакінулі на гаспадарцы — сачыць за дзвюма кватэрамі.
Кампанія выдала рэлакацыйны бонус, які распаўсюджваўся ў тым ліку на маё дзіця. Мама пераязджала на «свае». Да пенсіі ёй заставалася 3-4 месяцы, але стажу для яе налічэння хапала, таму яна звольнілася, не раздумваючы.
Знайсці кватэру ў Батумі на ўсіх нас было нескладана. Спачатку мы знялі гасцявы домік, а потым — трохпакаёвую кватэру за 500 долараў. Цяпер памянялі яе на іншую (не на сваё жаданне: проста гаспадар вырашыў выставіць яе на продаж) — рамонт горшы, чым у папярэдняй, затое нашае новае жытло ў 100 метрах ад школы, куды ходзіць маё дзіця. Плюс памерамі кватэра большая — і пры гэтым таннейшая на 50 долараў.
Калі мама жыве разам з табой, гэта і спрашчае тваё жыццё, і ўскладняе адначасова. Я магу пайсці да сяброў і завіснуць у іх хоць на пару дзён — і будзе, на каго пакінуць дзіця. Гэта плюс. А мінус — мама, вядома ж, выкажа сваю незадаволенасць такімі паводзінамі дачкі.
І тым не менш добра, што мама з намі — яна ўзяла на сябе гаспадарчыя клопаты: ходзіць па крамах, гатуе на ўсіх. Мая ж задача — зарабляць грошы. Праблем з камунікацыяй у мамы няма, тут вельмі рэдка можна сустрэць чалавека, які не знае рускай. Але калі такое і здараецца, то яна тлумачыцца з імі на пальцах. Мясцовыя людзі ёй таксама вельмі падабаюцца.
А яшчэ маме даспадобы клімат, адсутнасць перападаў ціску. У Беларусі ў яе адразу ногі ацякаюць і галава баліць. А тут яна адчувае сябе добра.
Пенсію мама атрымлівае на беларускую картку. Раней, калі курс долара быў лепшым, я пераводзіла грошы з гэтай карты на сваю валютную. А цяпер робім так: я знаходжу ў тэлеграм-чатах беларусаў, якім патрэбныя беларускія грошы, сустракаемся — і я пераводжу неабходную суму з мамінай карткі на іх карты, а яны аддаюць мне ў лары па курсе Google.
Змяніць Грузію на нейкую яшчэ краіну — я думала пра гэта, але для гэтага трэба змяніць праект у нашай жа кампаніі, а я не хачу. Дый Грузія — не самая горшая краіна для жыцця, хоць і не ідэал.
«Мама ў мяне „баявая“ — асвоілася хутка, яе нават клікалі замуж»
У лістападзе 2021 года мне давялося пабываць у засценках КДБ — выклікалі ў сувязі з каментарамі. У красавіку 2022 я пераехаў у Грузію. Мая мама таксама хацела з’ехаць з Беларусі ўслед за мной, але перавезці яе атрымалася толькі ў студзені гэтага года. А з ёй— і малодшага брата.
Мама ў мяне хоць і ў гадах, але «баявая» — асвоілася даволі хутка, абрасла знаёмствамі, і цяпер знае нават больш мясцовых, ніж я. Яе нават клікалі замуж (яна ўжо даўно свабодная жанчына).
Цяпер мама жыве з братам, я — асобна ад іх. Але з новага года ў мяне скончыцца дамова арэнды жытла, і магчыма, тады мы паселімся ўсе разам. Мой малодшы брат у Беларусі быў сістэмным адміністратарам, цяпер асвойвае devOps-кірунак, а я PHP/Magento-распрацоўшчык. Цяпер у пошуку новай працы.
dev.by, як і іншым сумленным медыя, сёння вельмі складана: рэдакцыя працуе па-за межамі краіны, а нашыя рэкламныя даходы скараціліся ў некалькі разоў. Але мы даем рады — з вашай дапамогай. Гэта вы дзеліцеся з намі інфанагодамі, думкамі, досведам, часам, увагай і данатамі.
Ждём указ о компенсации пенсии (даже будущей) задним числом для переехавших пенсионеров? А то под плинтусом у ратоботов уже паника, рычаг давления отбирают.
Схемы то нормальные, действуйте люди. Забирайте родителей.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Молодцы, что ещё сказать.
google: видео "а что, так можно было что-ли"
Спасибо! Полезная информация
Ждём указ о компенсации пенсии (даже будущей) задним числом для переехавших пенсионеров? А то под плинтусом у ратоботов уже паника, рычаг давления отбирают.
Схемы то нормальные, действуйте люди. Забирайте родителей.
Остальные молодцы продали маму за ломанный злотый.