«Злуюць сазвоны пасля 16:00». Як айцішнікам лепш працуецца, калі яны жаўрукі/совы
Спыталі айцішнікаў, які ў іх графік жыцця і працы. Атрымалася ўмоўная бітва розных стыляў жыцця.
Спыталі айцішнікаў, які ў іх графік жыцця і працы. Атрымалася ўмоўная бітва розных стыляў жыцця.
— Я ў ІТ нядаўна. Але датуль больш за год вучылася на Python Web Developer, потым вывучала Salesforce і паралельна працавала фітнэс-трэнеркай. Праца пачыналася, а 15-16 гадзіне дня, і таму час на вучобу быў толькі зранку да 14:00. Так што прыкладна год я заводзіла будзільнік на 6-7 раніцы, хоць я і «сава».
Такім чынам за год я стала жорсткім «жаўруком», і цяпер прачынаюся без будзільніка каля сёмай і даўжэй спаць не магу. Але пагаджуся, што пасля абеду ў сон хіліць добра і прадукцыйнасць падае. Хаця зранку яна пікавая. Працоўныя задачы паступаюць якраз у абедзенны час, адпаведна, я трохі праз гэта пакутую, але ранішні час працягваю выдаткоўваць на саманавучанне.
Я лічу, што ад нараджэння мы сапраўды маем пэўныя біярытмы. Але яны карэктуюцца ладам жыцця, пачынаючы ад ранніх гадоў. Так што я думаю, заўсёды можна сябе «перавыхаваць» — але вось ступень пакуты падчас «перавыхавання» для кожнага будзе рознай.
— Знаходжуся на хатняй «хіміі» паводле папулярнага артыкула, што і стала галоўным фактарам, чаму я рэзка пачала жыць па графіку «жаўрука».
Дазволеныя гадзіны для выхаду з кватэры для мяне — ад 6 раніцы і да 7 вечара. Прыйшлося моцна перабудаваць свой графік працы «савы» пад новыя рэаліі. Цяпер так
Насамрэч усе гэтыя абставіны нават пайшлі мне на карысць. Я стала прадукцыйнейшай, працуючы ад самага ранняга ранку. Плюс калегі яшчэ так рана звычайна спяць, і я магу, не адцягваючыся на працоўныя перапіскі, сядзець і якасна выконваць задачу. Што праўда, калегі шалеюць, калі я прапаноўваю да сазвону 10-11 раніцы. А я шалею, калі трэба стэлефаноўвацца пасля 16.
— Першую частку жыцця быў «савой» — гэта тычылася школы, універсітэта. Праз некалькі гадоў пасля ўніверсітэта, калі з’явілася сям’я, перакваліфікаваўся ў «жаўрука». Можна сказаць, ужо 13 гадоў як 100% «жаўрук», проста таму, што не люблю прачынацца пазней 8:30 раніцы. Здаецца, што жыццё прабягае міма.
«Сава» — гэта чалавек, які па большай частцы любіць сядзець дома і тварыць, так як найлепшы час для такога — калі ўсе спяць. Але актыўныя і мэтанакіраваныя людзі ўстаюць блізу ўзыходу.
Заўважыў, што калі перайшоў ад «савы» да «жаўрука» — стаў менш спаць.
Пра абедзенны час — 100% так і ёсць. (Гаворка пра тое, што «жаўрукам цяжка на мітынгу адразу пасля абеду». — Заўв.аўт.) Калі ўстаю, а 6-7 раніцы, то стабільна пасля абеду актыўнасць падае. Гэта можа працягвацца цэлую гадзіну, асабліва калі такое суправаджаюць перапады ціску ў атмасферы. Часам дазваляю сабе 15 хвілін паспаць каля 16:00 — гэта дапамагае пераключыць мозг, і далей можна актыўна займацца любымі справамі да 23:00. Кладуся, а 23:00–23:30.
Мой біялагічны гадзіннік супадае з працоўным графікам. Ці можна зрушыць графік працы на папазней? Упэўнены, многія так і робяць, але мне важна ўставаць рана, каб мець матывацыю штодзень на вынікі. «Сава» для мяне памерла, гэта больш для тых, хто з сябрамі тусуецца штовечар і не мае дзяцей.
— Будучы джуном, працаваў аўтстафам у камандзе, дзе працоўны дзень пачынаўся ў 8:30, а дэйлі мітынг стартаваў ужо ў 8:40. Пры гэтым ездзіў у офіс на іншы канец горада на грамадскім транспарце — гэта яшчэ прыкладна гадзіну. Стаў «жаўруком» нехаця. Цяпер, хоць і ёсць магчымасць пачынаць працоўны дзень нават ад сярэдзіны дня, усё роўна прачынаюся і стартую рана. Мабыць, гэтага ўжо не перамагчы.
Не тое каб мне заўсёды хацелася паспаць падаўжэй. Але вось ад гульняў да ночы або праглядаў серыялаў тады прыйшлося адмовіцца. Мяркуючы з апошніх даследаванняў, працу лепш за ўсё пачынаць, а 10, і я з імі згодны.
— Жыццё ў Мінску да аддаленай працы было вельмі складанае —прыходзілася ўставаць, а 7:30, каб ужо, а 8:30 прыходзіць у офіс. Спазняцца было няможна, за гэта лаялі. Але мой мозг проста спаў да 10 раніцы. Я рабіла выгляд, што жыву і працую, і гэта было вельмі складана.
Калі наступіла аддаленая праца, стала нашмат лягчэй, бо я магла заходзіць у месенджары, а 8.30 і рабіць выгляд, што я ў сеціве. Калі мне хто-небудзь пісаў (а пісалі мне, дарэчы, рэдка, бо ўсе таксама спалі), то я чула гук апавяшчэнняў і штосьці адказвала.
А потым здарылася рэлакацыя, і яна наогул усё памяняла. Спачатку я рэлакавалася ў Арменію. Так як мы працуем па беларускім часе, то ў мяне з’явілася лішняя гадзіна часу, каб паспаць даўжэй. На той момант я думала, што я жорсткая «сава». Але ў Арменіі я заканчвала працу, а 8-9 вечара, і ў мяне ніколі не атрымлівалася выконваць строгі work-life balance.
А затым я пераехала ў Польшчу, пачала асімілявацца пад асяроддзе і стала прачынацца раней. Цяпер я ўстаю, а 7-8 гадзіне раніцы. Гэта даецца мне амаль лёгка, і цяпер у мяне атрымліваецца вытрымліваць баланс паміж працай і адпачынкам.
Пакуль што мне падабаецца мой графік. Ён добра адбіваецца на маёй прадукцыйнасці і гэтак далей. Але ўсё роўна мне здаецца, што людзі, якія пішуць твіты, як яны ўстаюць, а 5 раніцы і ў іх сыходзіць 10 тысяч гадзін на працу, недасягальны для мяне ідэал.
Хачу сказаць, што я не вельмі веру ў «жаўрукоў», якія прачынаюцца рана і жывуць сваё «найлепшае жыццё». Мне здаецца, калі ты прачынаешся з цяжкасцю дзеля прадукцыйнасці, то гэта ўсё ж такі гвалт над арганізмам.
— Гадоў 10 як перайшоў на начны рэжым. Спачатку праз сумяшчэнне ўнівера і працы, потым — праз працу па PST. За 3,5 гады ёсць запісы па днях, а каторай лёг і, а каторай устаў.
Гэта графік за 2023-ы. У 2020 годзе ўсё было значна горш. Мог і, а 3 раніцы ўстаць — якраз да вячэрняга скраму, а праз дзень — а 3 раніцы легчы.
Выяўленых праблем са здароўем няма, асабістае жыццё трохі пакутуе, але, як бы, нашае жыццё — гэта пакута. Не ўпэўнены, што біялагічны гадзіннік сапраўды існуе. Але калі ён ёсць, то я «сава». Ці гатовы я ўставаць, а 5 раніцы? Пытанне грошай!
— Я хутчэй «сава». На ўсіх праектах мітынгі пачыналіся аб 11-12, і я прачынаюся за 15 хвілін да іх пачатку. Насамрэч гэта можа быць праблемай, так як калі змяняеш праект, то і прачынацца пачынаеш адпаведна.
Пэўна, раней уставаць карысней. Але не мне, мне гэта складана.
— Я жудасная «сава». Калі пачынала працаваць у ІТ-сферы, мітынгі былі, а 9:30 — вельмі хацелася плакаць. Праз пару месяцаў — шчыра, пару разоў падымала галаву з падушкі, падключалася на міт і спала далей. Калі не маглі дазвацца — потым казала, што былі праблемы з інтэрнэтам. Мне было крыху сорамна, але спаць вельмі хацелася.
Потым паўтара года першы міт быў аб 11 — і гэта было чароўна. Я высыпалася да 10-10:30 і адчувала сябе выдатна адносна рэжыму сну.
Цяпер памяняла кампанію і трэба ездзіць у офіс — першы міт пачынаецца не рана, але ж у офіс трэба ўстаць, прывесці сябе да ладу і прыехаць (пажадана яшчэ і паснедаць). Прыходзіцца ўставаць, а 8:30–9:00. У першы тыдзень я аднойчы не заўважыла і заснула проста за працоўным месцам — прачнулася, бо рот стаў міжвольна разявацца ў становішчы седзячы.
Калегі прапанавалі прыязджаць мне крыху пазней — каб я адчувала сябе лепей і высыпалася. У нас усе разумеюць, што розныя людзі ўстаюць па-рознаму, таму няма абавязалаўкі наконт 8 гадзін у офісе. Галоўнае, у самыя працоўныя гадзіны каманды (12-16) быць тут, каб хутчэй вырашаць пытанні, што ўзнікаюць.
Цяпер зноў сплю свае «савіныя» гадзіны і прыязджаю ў офіс да 11:30. Усе шчаслівыя, і я не пускаю сліну на клавіятуру за працоўным кампом.
dev.by, як і іншым сумленным медыя, сёння вельмі складана: рэдакцыя працуе па-за межамі краіны, а нашыя рэкламныя даходы скараціліся ў некалькі разоў. Але мы даем рады — з вашай дапамогай. Гэта вы дзеліцеся з намі інфанагодамі, думкамі, досведам, часам і ўвагай. А 210 чытачоў падтрымліваюць нас данатамі.
У 2023 годзе мы хочам сабраць 1000 чытачоў-падпісчыкаў.
Дапамагчы нам можна праз Patreon.
І яшчэ крыптой, тут гаманцы.
Дзякуй, што прачыталі гэтае паведамленне.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Ну, лично меня созвоны после 16 (особенно регулярные) нервируют не потому, что я планирую уже не работать в это время, а скорее потому, что этот вечерний созвон просто маячит весь день в голове и мешает работать в удовольствие. Т.е. он убивает весь рабочий день.
Созвоны по утрам, особенно регулярные, я впрочем тоже не люблю.
Наверное, я просто не люблю созвоны )))
Я после нескольких лет работы - уже вообще ИТ не люблю. Постоянная гонка за "модным современным", постоянные проекты с архитектурой "тяп-ляп и в продакшн", постоянное погружение в чей-то код. И на всём этом фоне менеджеры, которые считают, что чем больше митингов проводить, чем чаще отвлекать разрабов - тем будет успешнее проект.
PS: отдельный эпик-фейл - это заказчики с удалённым рабочим столом. Да, и через него тоже проводятся проектные митинги.
Подозреваю ты там никогда и не был. Так, хайпануть зашёл ради бабла и перед посонами похвастаться. Всё дефачки на селе типа твои будут
О. меня минусанули целых 3 вайтишника хайпера смузихлёба. Ураааа. Я вас бешу. Какой я молодец.
Не понимаю к чему эти сообщения. Тем более вашу медиагруппу ведь уже расформировали, зарплата вам не начислится.
Где вам попадаются такие менеджеры. За последние 7 лет в айци поменял мест 6-7 мест работы и нигде неадекватов, считающих, что чем больше митингов тем лучше, на приходилось встречать
Это пять
Хм..... а я вот никакого опроса не видел. Кто кого спросил - не понятно. Очередная фантазия д(э)фективных менеджеров?
Не упомянуты фрилансеры, работающие по свободному графику и не пользующиеся будильником. А работать на дядю 40..50ч в неделю это убийственно. Никакая зп не компенсирует.
это вы тем кто на заводах или еще где пашут.
Надо всех приучать, что митинги - это зло. Постоянно бухтеть на них, возмущаться, что нет агенды, что разговор ушел в сторону, что организатор не подготовлен и т.д. Считать вслух, сколько денег потрачено из-за того, что вся команда сидит на митинге вместо работы. Чтобы у всех было мало желания вас приглашать. И вообще с вами общаться. Тогда можно работать в удобное для себя время.