«Заўсёды нейкі дзень сурка». Пагутарылі з айцішнікамі, якія ніколі не працавалі аддалена

«Ёсць нейкае незразумелае адчуванне: што я не павінен працаваць, а працую»

Іван (імёны змененыя), цімлід, у ІТ — 12+ гадоў:

— Ніколі не працаваў аддалена. Вядома, бываюць такія дні (не больш як 1-2 на год), калі я магу застацца дома — але гэта альбо вярнуцца дадому з офіса праз справы і дапрацаваць, альбо калі ў мяне ёсць нейкія справы і я ведаю, што трэба будзе адлучыцца.

Думаю, самая галоўная прычына, чаму я аддаю перавагу працы ў офісе, — ён блізка размешчаны. Дый на пачатку пандэміі мне было ісці пешшу да яго ўсяго 10-15 хвілін (тады сілай на аддаленую працу не выганялі, у офісе заўсёды былі людзі, але так як ён быў разлічаны на 2000 чалавек, то ніхто не парушаў нічыёй бяспекі, плюс ва ўсіх былі маскі і антысептыкі).

Цяпер офіс пераехаў. На грамадскім транспарце дабірацца 20-25 хвілін: я жыву па лініі метро і праца тамсама, можна даехаць і на аўтобусе за той жа час. Часам я езджу на машыне — для разнастайнасці або калі ёсць справы да/пасля працы. З улікам паркоўкі дарога займае тыя ж 20 хвілін.

Яшчэ для мяне гэта псіхалагічны пераключальнік. Для мяне важны падзел дома і працы: калі я працую з дому, ёсць нейкае незразумелае адчуванне — штосьці накшталт таго, што я не павінен працаваць, а працую. Гэта «вісіць» над табой увесь дзень і дастаўляе дыскамфорт. 

Пры гэтым я магу зрабіць штосьці дробнае аддалена з дому, але я не ўспрымаю гэта як працу.

«Здаецца, калі буду працаваць з дому, страчу самае дарагое, што набыў — камунікацыю»

Ігар, франтэнд-распрацоўшчык, у ІТ — паўгода:

— Я джун, уладкаваўся ў сваю першую кампанію каля паўгода таму — і ўвесь гэты час працую з офіса. 

Спачатку гэта было абавязковай умовай на выпрабавальным тэрміне, а цяпер ужо звычка. Я ўжо «прыкіпеў» да калег, да ранішніх размоў з імі, да офіснага вайбу. Тут заўсёды адбываецца штосьці цікавае: то івэнт у кампаніі, то дзень нараджэння хтосьці святкуе… Словам, будні праходзяць насычана. Мне здаецца, калі буду працаваць з дому, я страчу самае дарагое, што набыў — камунікацыю з калегамі і энергію офісных будняў. 

Ці быў у мяне досвед аддаленай працы раней? Толькі ў часе вучобы. Так, гэта падобна да працы, але ўсё ж я падзяляю гэтыя рэчы. 

Наогул, я думаў, вядома, ці не папрацаваць аддалена, але мінусаў, як мне здаецца, куды больш, чым плюсаў, таму і не спрабаваў. Працаваць з офіса карысна для маладога спецыяліста — ён можа асабіста распытаць больш дасведчанага калегу, а не вырашаць праблемы ў месенджары. Так і разумення больш, і сацыяльныя навыкі развіваюцца.

З плюсаў аддаленай працы — лядоўня побач і «сваё» працоўнае месца, вось і ўсё. З мінусаў:

• Па-першае, гэта праца ў адзіночку. Вядома, прадукт распрацоўваецца камандай, але калі ты ўсе 8 гадзін (у найлепшым выпадку) працуеш адзін, зрэдку стэлефаноўваючыся з калегамі для вырашэння тых ці іншых пытанняў, — уся камунікацыя ператвараецца ў размову з круглай іконкай на экране. Мне больш падабаецца размаўляць ужывую. 
• Па-другое, у офісе можна паклікаць калегу схадзіць выпіць кавы і пагутарыць на розныя тэмы.
• Па-трэцяе, у офісе сумленне не дае табе расслабляцца. Памятаю, калі пісаў курсавую дома, — заўсёды было жаданне згарнуць IDE хвілін на 30 і паглядзець які-небудзь відосік на ютубе або ўключыць улюбёны серыял. Адсюль і горшая прадукцыйнасць. Многія калегі расказвалі, што працуючы аддалена, яны гублялі грань паміж працай і хобі, так як няма выразных рамак, калі можна пачаць і скончыць працу.

Вядома, усе людзі розныя, але я мяркую, што мне на аддаленай працы не будзе гэтак жа камфортна, як у офісе. 

«Для мяне паездка ў офіс — гэта аддушына: едзеш 1,5 гадзіны ў адзін бок, думаеш пра сваё»

Сяргей, распрацоўшчык, досвед у ІТ — 20+ гадоў:

Усю кавідную пандэмію працаваў у офісе. Туды ў той час прыходзілі толькі самыя смелыя — офіс быў амаль пусты, усе калегі ў масках (а мяне маскі вар’явалі, калі шчыра, — я імі карыстаўся рэдка, нават у Walmart хадзіў без маскі). 

Кампанія не настойвала на тым, каб супрацоўнікі наведвалі офіс, — наадварот, рабіла ўсё, каб дапамагчы ім працаваць аддалена: раздавала клавіятуры і маніторы (хоць 5 бяры, хоць 6), мне выдалі два ноўтбукі, тэлефоны Samsung S21. 

Ездзіць у офіс было маім рашэннем. Я не люблю працаваць з дому: там трое дзяцей, шэсць сабак, сканцэнтравацца зусім немагчыма (а ў нас у кампаніі за эфектыўную працу дадаюць заробак — за 3 гады я падняў свой даход на 30%). Але трэба дадаць, што я працую з софтам і з «жалезам», — аддалена гэта рабіць складана. Сетка кампаніі — у інкапсуле, плюс доступ да некаторых прылад толькі з офіса. 

Аддалена я працаваў толькі пару разоў:

• калі праектаваў OCR і трэба было наладзіць і пратэсціраваць GPS-модуль, а ён у офісе не працуе, бо проста ў нас над дахам садзяцца самалёты;
• і калі на Тэхас, дзе я жыву, абрынуўся цыклон і ўдарыў жудасны мароз. Ва ўсіх вакол летняя гума, даехаць да офіса нават на маім «танку» Ford Explorer было нерэальна, а на якім-небудзь BMW наогул небяспечна — суцэльны дрыфт жа. 

Для мяне ў аддаленай працы адзін плюс — не трэба марнаваць грошы на бензін.

А паездка ў офіс для мяне аддушына, нават нягледзячы на тое, што ехаць паўтары гадзіны ў адзін бок. Пакуль многія сядзелі на аддаленай працы ў кавід, ездзіць аж надта падабалася — затораў не было. Вось цяпер дарога — сапраўднае зло: нармальна даязджаеш толькі ў перыяд школьных канікул, калі жанчыны пераходзяць на аддаленую працу, каб іх дзеці былі пад наглядам.  

А вы за аддаленую працу ці супраць? Пішыце ў каментарах.

Амерыканскія айцішнікі лічаць за лепшае аддаць частку заробку — і быць шчаслівымі на аддаленай працы

Па тэме

Амерыканскія айцішнікі лічаць за лепшае аддаць частку заробку — і быць шчаслівымі на аддаленай працы