Так бывае: праз некалькі гадоў у прафесіі хтосьці раптам апынаецца на ростанях і пытаецца сябе, а ці тую дарогу ён наогул абраў. Пагутарылі з айцішнікамі, якія ў 30+ гадоў апынуліся якраз у такой сітуацыі.
Так бывае: праз некалькі гадоў у прафесіі хтосьці раптам апынаецца на ростанях і пытаецца сябе, а ці тую дарогу ён наогул абраў. Пагутарылі з айцішнікамі, якія ў 30+ гадоў апынуліся якраз у такой сітуацыі.
Я ад самага дзяцінства цікавіўся камп’ютарамі — і практычна вырас у сісадміна: першую сетку працягнуў у сваім гарадскім пасёлку ў 13 гадоў, праз 2 гады там было 300+ кампоў і 9 сервераў.
Адносіны ў сям'і ў мяне былі складаныя — я рана з’ехаў ад бацькоў. У нейкі момант выявілася, што сумяшчаць вучобу днём з падпрацоўкай на будоўлі не атрымаецца, і трэба выбраць штосьці адное: або вучыцца, або працаваць.
Я стаў энікейшчыкам — набіраўся вопыту «ў полі». У нейкі момант нават паспрабаваў сябе ў якасці распрацоўшчыка, але вельмі хутка зразумеў, што гэта не маё — і вярнуўся ў «сісадмінку». Знайшоў працу ў крутой кампаніі ў Мінску — і прапрацаваў там амаль 6 гадоў.
А ў 2018 годзе я вырашыў паспрабаваць штосьці новае — і скарыстаўся магчымасцю павучыцца відэаздымцы ў сапраўднай студыі. Так я змяніў прафесію і стаў аператарам рэкламнага прадакшана. Я неўзабаве асвоіў асновы, мне ўсё падабалася, але я хутка вырас з «джуноўскіх штонікаў» — прыйшоў час здымаць самастойна. І тады я раптам зразумеў, што ў мяне няма ні таленту, ні свайго бачання, без якіх вельмі складана чагосьці дамагчыся ў гэтым асяроддзі.
Потым быў 2020 год — я стаў шукаць магчымасці пераехаць куды-небудзь з Беларусі. Але так як айцішнікам я ўжо не быў, папулярны варыянт з PBH для мяне не быў магчымы. Я вырашыў не мяняць прафесіі ў той час — і застацца ў прадакшане. Паралельна шукаў працу за мяжой. І знайшоў: пры канцы 2021 года мне прапанавалі адкрыць аддзел відэавытворчасці ў Кіеве — я прыехаў ва Украіну за 2 тыдні да пачатку поўнамаштабнай вайны. Натуральна, наладзіць прадакшан пад градам ракет не атрымалася.
Пры канцы 2022 года я пераехаў у Польшчу. У мяне былі заказы на фрыланс — спрабаваў пратрымацца на іх, а паміж праектамі падпрацоўваў на мінімальную стаўку і спадзяваўся выйсці на пастаянны заробак. Я папрацаваў на заводзе, які вырабляе друкаваныя платы, цягаў батарэйкі на LG, асвоіў шліфавальны станок.
Але вынік такі: я загубіў здароўе на заводах і выгарэў, ну і вядома, канчаткова расчараваўся ў сваім выбары прафесіі.
Пару тыдняў таму я абнавіў рэзюмэ ў надзеі знайсці працу джуном у тэхпадтрымцы або сісадмінам і пачаць усё спачатку. Разумею, што тэхналогіі ступілі наперад — многае прыйдзецца вывучаць з нуля.
Плана як такога ў мяне няма: на заводзе працаваць не магу па здароўі. Ёсць яшчэ запланаваныя заказы на фрыланс, але новых не будзе. Практыка апошніх двух гадоў паказвае, што ад лістапада да лютага — мёртвы сезон.
У мяне ёсць 2-3 тыдні, каб знайсці працу, бо далей на рахунку будзе нуль. Я актыўна рассылаю сваё CV на ўсе запар джуніёрскія пазіцыі: сісадмін, сістэмны інжынер, тэхпадтрымка… Ідэальна было б уладкавацца ў кампанію з беларускімі каранямі, але я не ведаю, як шукаць іх. Не ўяўляю таксама, колькі займае рэкрутынгавы цыкл — разлічваю на цуд, калі шчыра. Сітуацыя зусім дрэнная.
— Я — той самы чалавек, які ў 30+ не ўпэўнены, ці правільна ён абраў сваю прафесію.
Я UA- і трафік-менеджар з вопытам амаль 10 гадоў. Але за апошнія два гады, пасля пачатку вайны, вельмі моцна змяніўся рынак. Так выйшла, што ў красавіку мяне скарацілі: мой працадаўца — у Расіі, я ў Беларусі, і калі кампанія вырашыла пазбавіцца ад аддаленых працаўнікоў, я пайшоў «пад нож». На працягу паўгода я не мог нідзе знайсці працу.
За верасень-кастрычнік у мяне было больш за 30 сумоўяў (за адное сумоўе я лічу ўсе этапы ў кожнай кампаніі) — і толькі тыдзень таму атрымалася «вырваць» офер. Скажу шчыра: я ўжо пачаў адчайвацца — Адмова за адмовай падрывала маю ўпэўненасць у сабе, я нават стаў разглядаць іншыя сферы.
Інтэрнэт падкінуў мне таргетаваную рэкламу курсаў радыёвядоўцаў, я схадзіў на кастынг — і прайшоў (трэба было выканаць заданне і зачытаць тэкст услых). Цяпер ужо месяц займаюся на курсах. Прафесія цікавая і пасуе мне. Для мяне гэта як «план Б» — хто ведае, можа і папрацую радыёвядоўцам, час пакажа, хоць цяпер вельмі складана стала планаваць.
За 10+ гадоў у мяне назапасілася стомленасць ад прафесіі. У ІТ табе вечна даводзіцца мяняць кампаніі, шукаць штосьці новае — і бясконца праходзіць сумоўі, атрымліваючы адмовы. У гэтай сферы людзі — разменная манета. Вось я нават не магу растлумачыць, чаму мне адмаўлялі раз за разам, бо я валодаю неабходнай кампетэнцыяй.
Вядома, офер натхніў мяне. Я працягну рабіць тое, што знаю і ўмею — і гэта добра. Нуй час пакажа, наколькі правільнай была пастанова застацца далей у ІТ, улічваючы, што цяпер заробкі і ў іншых сферах наблізіліся да айцішных — у сярэднім ад $750 да $1,5-2 тысяч.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
$750 до $1,5-2 тысяч.
Чувак просто не в курсе айтишных зп не в рб или рф)))
Чувак занимается самовнушением и самоуспокоением. Зачастую проще жить в уютном фантазийном мирке, чем столкнуться с жестокой реальностью.
Извините за прямоту, но название для героев статьи выбрано некорректно. Это не айтишники, а "околоайтишники".
1, не увидел тут айтишников. Еще бы историю уборщицы бабы Нюры которая в Ерате пол моет в серверной сюда бы добавили - выгорела мол еще одна айтишница. Пора переквалицифироваться в управдомы
Ну почему? Первый чел, который сисадмин как раз для IT отдела. У нас например IT отдел это какраз сисадмины эникейщики, а разработка это уже инженерный отдел.
Работаю в IT 10 лет и на протяжении всех 10ти лет с некоторой завистью смотрю на доставщиков пиццы и водителей такси / автобусов и другие "простые" профессии) Как же приятно, наверное, когда знаешь чем ты занимаешься - взял коробку, отвез по нужному адресу и ты выполнил свою работу на 100% - ты молодец) Или просто проехал из точки А в точку Б. Строишь дом от рассвета до обеда)
В IT я как вечный студент над курсовой, которую нужно было сдать на прошлой неделе, а я даже еще не открывал учебник :)
ЗЫ: Заплаткам я конечно не завидую...
усё так, чым складанец праца, тым цяжэй яе ацэньваць. Да і нарэшце ў межах працы ёсць магчымасць знайсці сваё месца, дзе будзеш найбольш адчуваць уплыў і бачыць вынікі.
можно попробовать работать на контрасте. Я вот приезжаю на дачу - кошу, крашу, копаю. После такого фитнеса утром в понедельник как можно быстрее глажу брюки и целую пропуск в офис
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
Правила тут, их всего 5
Почему изматывать? Смена типа деятельности с умственного труда на физический это отличный вариант для отдыха. Из той же оперы вечером после работы бассейн, бег или тренажерка
и инсульт или тромб в 45, я такого одного знал
Только у релокантов дачи нет, нет домика бабушки, и до родителей минимум сутки пилить
зачем себя заставлять-то так?!
Да, возить бухариков с перегаром за 30 злотых в час, или под проливным дождем и ветром крутить педали, или таскать тяжести и перманентно быть под угрозой штрафа за неправильную парковку (потому что места на правильную парковку нет, а доставить заказ нужно) - это конечно чистый кайф, не то что айти. И не дай бог в этом всем заболеть....
И ни одной истории которая начиналась бы так: "в 12 лет увлёкся программированием под Z-80, потом был первый x386, TASM, Borland C, C++ [...] и вот через 20 лет я выгорел и завидую разносчиком пиццы". Странно, почему?
они девбай не читают)
Ну я читаю. Пока не выгорел.
развозишь пиццу?
если в 12 писал код на асемблере для z-80, потом С, С++, то это 40+ айтишник. Мой кейс. Но я не выгорел, просто уже не так весело.
И в доставку пиццы всё равно не хочется. И в диджеи тоже
Таким людям 50 или 50+, и прошло 35 лет, а не 20. В 2004 никаких z80 на было и в помине, были наверное процы 300-700 МГц актуальные, из контроллеров точно была моторолла и наверное stm зародился уже
Ну так если 12 + 35 = 47. Почти мой случай. Мне 49. Начинал с z80. Быстро перешёл на 8088. Потом 386, 486, Пень и дальше пошло-поехало.
Радиорынок на Сторожёвке, потом в Жданах уже с 94-го.
Моё первое место работы программистом — БГУ, 1993-й год. Лаборант. автоматизация. Дальше ЗАО "Эфир" — 1994-й год. Ну а потом много чего ещё. Пока не дошёл до "Коня с горы".
Вы про zx80 говорите или про зилог z80?
z80??? Б3-34 - наше все! ВО/СП!
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
Правила тут, их всего 5
Не факт. И там и там свои дичайшие забабоны. Вполне заменяемы.
плюсы заменяемы джабаскриптом, на этом пожалуй закончим беседу
В 15 лет. До программирования было черчение. В детстве думал стану инженером-конструктором:) Z80 Васик, ассемблер и машинные коды. Pascal, C++ и "всё завертелось"
асемблер кстати для некоторых тем даже очень
Ясно только одно из статьи: Заниматься нужно чем-то одним. Максимум из разработчиков уйти в девопс (или наоборот ) или стать сео.
А вот эта вот гомеопатия - сисадмин, пицца, реклама, разраб сайтов, опять админ или UA- и трафик-менеджер, диджей простигоспади, до добра никогда не доведёт.
[Часть комментария скрыта за нарушение правил общения. Вот они, их всего пять: https://mstagmanager.com/news/comments-2024]
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 1 лістапада 2024, 18:03
Только разделите IT-шников и инженеров/разработчиков. Это уже реальность развитого мира с которыми надо считаться. Уже всех под одну гребёнку смотрится не профессионально.
Так не интересно будет, нормальный айтишник это скучная смесь. Ресурс быстро умрет в таком случае.
Это да, кидать на вентилятор интереснее. Вон что в комментах. Ну тогда нужно что-то давать уже позабористее, из разряда "Польские комары сожрали белорусского айтишника собиравшего грибы от недоедания"
Швейковина у вас какая-то
Ещё можно просто сменить яп/парадигму. Несколько лет назад я ушёл в нишу FP языков, не без труда отыскал стартап с таким же взглядами, и тогда у меня открылось второе дыхание.
Очень много разрабов сами себе стреляют в ногу выбирая "безопасный" популярный язык, в расчёте что он нужен везде, а значит всегда будет работа, не учитывая что этот меч обоюдоострый: сегодня вам легко будет сменить работу, а завтра вашему боссу - работника.
В нишах же работает обратный закон: мало работы, и ещё меньше работников. Работу (первую) без опыта найти непросто, но компания сделает всё чтобы хорошего работника удержать. А дальше работает сарафанное радио, и вообще отпадает необходимость искать работу на открытом рынке
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 4 лістапада 2024, 01:39
А кто подскажет что с Любимым Айти - не отзывается, умерло или временные технические трудности?
Руководству демократически намекнули закрыть ресурс.
Все перешли на "другое айти".
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 2 лістапада 2024, 13:21
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
Правила тут, их всего 5
Тебе журека не долили, что на людей бросаешься?
Благодарю!
В жизни бывают разные ситуации, IT непростая сфера, и от выгорания никто не застрахован. Мы тоже переезжали тем же маршрутом, что и Алексей (РБ-Украина-Польша), хорошо, что в тот момент у меня была надёжная контора и мне не приходилось искать новую работу. Когда попадаешь в такой цейтнот, явно чувствуешь себя неуютно. Тем, кто считает, что это удел только "ненастоящих айтишников", а их это никогда не коснётся, ну святая такая уверенность.