Міграцыя беларусаў павялічыла попыт на паштовыя адпраўленні, а лагістычныя перашкоды відавочна не паляпшаюць сэрвісаў. Якімі шляхамі беларусы перадаюць гасцінцы родным у Беларусі і Еўропе і колькі ім гэта каштуе? Паглядзелі на наяўныя варыянты і апыталі чытачоў.
Міграцыя беларусаў павялічыла попыт на паштовыя адпраўленні, а лагістычныя перашкоды відавочна не паляпшаюць сэрвісаў. Якімі шляхамі беларусы перадаюць гасцінцы родным у Беларусі і Еўропе і колькі ім гэта каштуе? Паглядзелі на наяўныя варыянты і апыталі чытачоў.
Адсутнасць прамых чыгуначных і авіязносін Беларусі з ЕС, чэргі ў аўтамабільных пунктах пропуску і праблемы з грашовымі пераводамі нараджаюць уражанне, што і з дастаўкай пошты цяпер вялікія праблемы. Але гэта, на шчасце, не так.
На сайце Белпошты (амаль) нішто не паведамляе пра якія-небудзь перашкоды адпраўцы. Галоўнае, каб пасылка ўпісвалася ў габарыты.
З мінімальнымі ўсё зразумела: 150×240×20 мм. Над максімальнымі прыйдзецца паламаць галаву: «Для аднаго з вымярэнняў 1,05 м, сума даўжыні і найбольшай акружнасці, узятай у любым кірунку, акрамя даўжыні, 2 м», — але гэта дробязі.
З цэнамі разабрацца лёгка. На сайце ёсць тарыфікатар: падстаўляеш масу, краіну, спосаб перасылкі (прыярытэтная або не) і атрымліваеш кошт.
Напрыклад, непрыярытэтная простая (без абвешчанай каштоўнасці) пасылка вагой 5 кг у Літву будзе каштаваць 78 BYN, у Латвію — 79,05 BYN, у Польшчу — 92,5 BYN.
Здаецца, разам з адлегласцю, хай і ў межах ЕС, расце цана перасылкі. Так, у Германію пасылка тых жа параметраў каштуе ўжо 122,65 BYN. Але залежнасць нелінейная.
За пасылку ў Францыю, якая далейшая за Германію, Белпошта просіць 104, 05 BYN, у Італію — 102, 05 BYN, у Іспанію — 106,65 BYN, Партугалію — 121,60 BYN. На Кіпр — 101 BYN.
У той жа час пры спробе дазнацца цаны пасылкі ў Бельгію і Фінляндыю мы выявілі, што туды «адпраўка не ажыццяўляецца». У напрамку Швецыі, Даніі, Нарвегіі і Нідэрландаў пошта працуе.
Мяркуючы з водгукаў нашых чытачоў, звычайная пошта — самы папулярны сэрвіс. Дастаўляе не тое каб хутка, але ўпэўнена. Пасылкі з Польшчы ў Мінск ідуць два-тры тыдні, з Мінска ў Іспанію — месяц. Прыходзяць да адрасата без слядоў распячатвання.
Вось як расказваюць пра гэты вопыт нашыя чытачы.
— Пару разоў на год адпраўляю пасылкі ў Іспанію. Даходзяць да Барселоны роўна за месяц.
Шэсць кілаграмаў падарункаў на тым тыдні звычайнай поштай адправіла за 120 рублёў. Звычайна гэта кнігі, шалікі, шкарпэткі, цукеркі, гематаген, кубкі, талеркі, касметыка (не спрэй), канцылярыя і розныя сувенірчыкі.
Прыносьце змесціва на пошту, там яго апісваюць, пакуюць і забіраюць. На мытні могуць і распячатаць, але ў нас яшчэ ні разу не распячатвалі.
Белпошта прапаноўвае і паскораную дастаўку, але ёю не карысталася: месяц мяне задавальняе.
— Пасылка з Уроцлава ў Мінск ідзе 2-3 тыдні. Адпраўляем нячаста, толькі сваякам, звычайнай поштай (Poczta Polska). Усё прыходзіць у акуратным выглядзе.
На сайце Poczta Polska ёсць калькулятар. Наколькі памятаю, пасылка вагой каля 3 кг каштавала 80 злотых, цяжкая, на 12 кг, — 160 злотых.
Што звычайна перасылаем? Вяртала ў Беларусь занадта цёплыя рэчы і абутак, якія мне тут без патрэбы. Перадавала ў падарунак касметыку, вітаміны, каву, лёзы, цацкі.
З Мінска пасылак яшчэ не атрымлівалі, але чакаем: свякроў на днях адправіла мужу падарунак на дзень нараджэння. Хутчэй за ўсё нейкую кашулю — для ўласнага заспакаення. Старэйшаму пакаленню цяжка адмовіцца ад традыцыі фізічных падарункаў. Муж па прадукцыі з Беларусі зусім не сумуе, а я толькі часам уздыхаю пра некаторую дэкаратыўную касметыку. Адценневага гелю для броваў ад Luxvisage я не змагла тут знайсці раўназначную замену.
Чаму карыстаемся звычайнай поштай? Паслугі прыватных фірмаў накшталт DPD даражэйшыя, праз знаёмых — нязручна, бо не ўсе едуць на машыне, да таго ж ёсць абмежаванні па вазе ўвозу/вывазу і гэтак далей. Плюс трэба яшчэ каб у Мінску потым бацькі забралі перадачу. Гэта занадта напружна. Пошта — самы просты варыянт. Важныя дакументы і вельмі каштоўныя рэчы я б, вядома, адпраўляла са знаёмымі.
У інтэрнэце можна знайсці нямала сэрвісаў па экспрэс-дастаўцы грузаў і пасылак у Еўропу. Яны дастаўляюць хутчэй, але і паслугі іх каштуюць нашмат даражэй.
Так, на сайце адной з кур’ерскіх службаў ёсць тарыфікатар па зонах дастаўкі. Згодна з ім, адпраўленне ў тую ж Польшчу каштуе 200 BYN. Аднак пры размове са спецыялістам высветлілася, што гэта тарыф на перасылку дакументаў вагой да 200 грам. А вось адправіць пасылку гэтым сэрвісам будзе каштаваць «вельмі дорага, больш за 1000 рублёў». Стандартная дастаўка займае 6-8 рабочых дзён.
Ёсць і альтэрнатыўныя сэрвісы, якія самі па сабе не з’яўляюцца кур’ерскімі службамі, але прапаноўваюць пляцоўку для сустрэчы заказчыка і прыватнага перавозчыка. Пра цану тыя дамаўляюцца самі. Гэтакі блаблакар для грузаў.
Пра адзін з такіх сэрвісаў dev.by даведаўся ад чытача.
— Я карыстаюся беларускім сэрвісам soboika.com. За 1 кг пасылкі з Варшавы ў Мінск плачу 15 долараў. У сярэднім цана такая, ну або на меркаванне перавозчыка. Танней ніхто везці не хоча: маўляў, на мяжы трэба стаяць трое сутак. Плаціць трэба кіроўцу на рукі, сам інфармацыйны сэрвіс — бясплатны.
Пасылкі ідуць да тыдня, калі без касякоў. Выбіраю іх, бо звычайнай поштай доўга, ад трох тыдняў. Шлю бацькам рэчы, лекі.
Як я разумею, усе перавозкі проста на чэсным слове, гарантый ніякіх. Але ў мяне яшчэ ні разу праблем не ўзнікала.
Самы просты для кліентаў, але цяжкі для перавозчыкаў — сяброў, калег, знаёмых, знаёмых знаёмых. З мінусаў: дадае галаўнога болю. З плюсаў: выбудоўвае гарызантальныя сувязі.
Вось як расказвае чытачка пра тое, як перадавала лекі цяжарнай стрыечнай сястры з Беларусі ў Літву.
— Вітаміны ў Беларусі былі таннейшыя, а прэпараты прагестэрону ў Літве прадаваліся ў іншай дазіроўцы. Іх трэба было б дзяліць нажом, але так як яны ў капсулах, а не ў таблетках, стрыечная сястра баялася. Таму мы куплялі ў Беларусі і перадавалі.
Далей сястра пыталася ў чаце, хто з калег едзе найбліжэйшым часам — і заўсёды хтосьці знаходзіўся. Магчыма, мы маглі б купіць адразу шмат — і перадаць. Але асцерагаліся, што гэта выкліча падазрэнне ў мытнікаў. Прасцей было патроху перадаваць раз на два тыдні.
Самае галоўнае было дастаць блістары з трох пачкаў і запхаць у адзін. Яны змяшчаліся, каробка была вялікая. На мяжы ніхто не глядзеў, толькі калегу кузіны спыталі, што яна вязе — якія лекі. Дзяўчына сказала «прагестэрон» і дадала, што цяжарная. Больш пытанняў не было.
А яшчэ адная чытачка з Польшчы ўвогуле добра ўладкавалася: у яе брат водзіць фуры з Еўропы ў Беларусь.
— Мы перапраўляем тавары туды-сюды праз брата-дальнабойшчыка. Каштуе гэта бясплатна. Брат возіць з Польшчы ўсё, што я тут купляю бацькам, а з Беларусі — усё, што бацькі купляюць нам.
З Польшчы перадаем шыпучыя вітаміны, каву ў зернях, вадкі парашок, капсулы для мыцця, сыры накшталт камамберу і бры, цукеркі, шакалад. З Беларусі нам прывозяць усякія дробязі, заказаныя на Вайлдберыз, кедравыя арэхі, цукеркі «Сталічныя», таблеткі (тыя, што ў Польшчы па рэцэпце), шкарпэткі Mark Formelle. Яшчэ часта прашу дзецям кнігі на рускай і беларускай.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Есть чат попутчиков в телеге, там тоже можно передать
Так санкции ж были. Помнится, нельзя было слать?
И до сих пор нельзя. Летом пробовал, сказали restricted