Вырай

Разработчик из Беларуси проявил оригинальность и переехал не в Польшу, а в Испанию, Малагу. Спустя год он рефлексирует над новым опытом и делится фотками. 

Аляксей — Senior Software Engineer ў нідэрландскай кампаніі па вытворчасці лабараторнага абсталявання. Ужо 10 гадоў жыве ў Эйндховене: спачатку па праграме HSM, а цяпер як паўнапраўны грамадзянін. У апошнія гады цікавасць беларусаў да Нідэрландаў прыкметна вырасла, і Аляксею часта даводзіцца дзяліцца досведам. Каб павялічыць эфектыўнасць гэтых намаганняў, ён вырашыў расказаць усё dev.by.

Аргенціна — яшчэ адзін папулярны кірунак для рэлакацыі, у асноўным з-за клімату і перспектывы атрымання пашпарта ўсяго за пару гадоў. Якія з міфаў пра гэтую краіну адпавядаюць рэальнасці, а якія не? Канал «Ты таксама ў Грузіі?» распытаў пра гэта Міхаіла Бычко — дырэктара развіцця кампаніі «Ёміка», які перабраўся ў Буэнас-Айрэс з Мінска ў лістападзе 2021-га.

Распрацоўшчык Андрэй вясной 2022 года разам з сям’ёй пераехаў з Мінска ў Вільню — кампанія праводзіла вялікі рэлакейт. Уладкаваліся, атрымалі blue card. А праз паўгода вырашылі рушыць далей, у Нідэрланды. dev.by Андрэй расказаў, як шукаў працу, легалізоўваўся ў новай краіне і што адбылося з літоўскай blue card.   

Інтэрв’ю, ад якога ў некаторых чытачоў можа навярнуцца сляза настальгіі (або звесці «алдскулы»). Успамінаем пра Фіданэт часоў росквіту разам з Сяргеем — сістэмным адміністратарам з Мінска, які быў актыўным карыстальнікам сеткі FidoNet пры канцы 90-х — на пачатку 2000-х.

Як думаеце, што было самым складаным? Правільна: выдаліць лішнія здымкі.

30-летний Андрей весной 2022 года релоцировался в Грузию из Беларуси. Проработав там год на аутсорсе, он заскучал и решил подучить японский. Удаленно это сделать не получилось, поэтому Андрей ушел с работы и уехал учить язык в Японию. Он рассказал devby.io о первых впечатлениях: юридических трудностях совмещения учебы и работы, дорогой мобильной связи, питании за $4 в сутки, японском ИT-рынке, зарплатах и не только.

30-летний разработчик Глеб в январе 2020 года получил оффер от эстонской компании Transferwise и релоцировался из Минска в Таллин. В августе 2021, пройдя четыре собеседования в Amazon, он получил оффер и переехал в Ванкувер, где живёт до сих пор. devby.io попросил разработчика рассказать, как он находил работу в Эстонии и Канаде, и сравнить Таллин и Ванкувер, в каждом из которых он прожил более полутора лет.

Днямі Аб’яднаны пераходны кабінет паказаў на канферэнцыі «Новая Беларусь» праект будучага пашпарта новай Беларусі. Але гэтага пашпарта яшчэ няма, а атрыманне дазволу на жыхарства або грамадзянства ў месцы рэлакацыі — доўгая рэч. Выхадам — напалову жартоўным — можа стаць атрыманне пашпарта (і грамадзянства) мікранацыі.  devby.io паглядзеў, колькі грошай трэба, каб атрымаць сапраўдны машыначытэльны пашпарт ад краіны, пра якую вы дакладна ніколі не чулі.

Другі год запар у Вільні праходзіць DevGAMM, і абедзве падзеі атрымаліся падобнымі: хай не такімі люднымі і шумнымі, як калісьці ў Мінску, але ўтульнымі і насычанымі. Хайлайты гэтага года — глыбокі разбор рэалізму і стылізацыі ў гульнявой графіцы ад Кім Аавы з EA DICE і магутны матывацыйны спіч заснавальніка Vlambeer Рамі Ісмаіла «Як кіраваць гульнявой студыяй ва ўсю моц». Расказваем, як прайшоў івэнт і як наогул пачуваюцца праекты з беларускімі каранямі ў Літве.

Айцішнікі-рэлаканты падзяліліся сваім досведам куплі нерухомасці ад $250К за мяжой у іпатэку ў 2022/2023. Публікуем 6 гісторый. 

Спойлер: мінусаў нямала, але яны не ўплываюць на рашэнне застацца на ПМЖ.

Беларускі ІТ-спецыяліст у Варшаве (Machine Learning R&D) падзяліўся сваёй гісторыяй і рэкамендацыямі з каналам @DzikPic. 

Паляпшэнняў для мігрантаў, відаць, не чакаецца.

Беларусы падалі амаль 2 тысячы заявак на дазвол на жыхарства ў Грузіі за год.

Турцыя ў гэтым месяцы прыцягвае ўвагу ўсяго свету: чым скончацца там прэзідэнцкія выбары і якім курсам пойдзе краіна далей. А яшчэ актуальныя асацыяцыі ў 2023-м — ліра, што слабее, і наступствы катастрафічнага землятрусу. За апошнія пару-тройку гадоў у Турцыю пераехала нямала айцішнікаў з Беларусі. dev.by з нагоды распытаў іх пра жыццё-быццё і пра тое, якой адчуваюць абстаноўку ў краіне.

З сацыялізацыяй у большасці айцішнікаў у Польшчы справы пакуль «так сабе». Але ёсць і тыя, хто ўжо знайшоў сяброў сярод палякаў (або хаця б паспрабаваў). Dzik сабраў гісторыі. Чытайце і бярыце на ўзбраенне (сабаку, абанемент на спорт і нават царкву евангелістаў).

Аляксандр Пустагвар — не адзіны баскетбаліст у ІТ. Экс-гулец «Цмокi Мiнск» і сябар нацыянальнай зборнай Раман Рубінштэйн прымудраецца сумяшчаць кар’еру бэкэнд-распрацоўшчыка з баскетбольнай — ён гуляе ў сербскай «Калубары», а ў перапынках паміж трэніроўкамі піша код. devby.io пагутарыў з ім.

У dev.by новая гісторыя пра Аргентыну. Сям’я мінчукоў, як і многія, пераехала ў Еўропу, а калі праца стала аддаленай, купіла квіткі ў Буэнас-Айрэс і паляцела на зімоўку. Сужэнцы ведалі, куды едуць — яны ўжо двойчы былі ў Лацінскай Амерыцы і марылі вярнуцца якраз у Аргенціну. Гэты аповед не пра ІТ, але пра асаблівы погляд беларусаў на краіну, якая раптам стала папулярнай, эмацыйныя арэлі ЧС-2022 (сям’я там заспела фінал), зазямленне ў патагонскай глухмені, бачны эканамічны крызіс і альтэрнатыўную манеру пакутаваць.

Знайшлі айцішнікаў, якія арганізавалі для сябе Беларусь па-за межамі Беларусі і амаль не судакранаюцца з рэальнасцю ў новай краіне. Даведаліся, як гэта.

Тэлеграм-каналы «Ты таксама ў Грузіі?» і «Dzik Pic» спыталі айцішнікаў, якой ежы ім не стае па-за межамі Беларусі. Вырашылі пашырыць тэму і папрасілі людзей у розных лакацыях расказаць, за якімі прадуктамі яны сумуюць. Вось што атрымалася. 

Аляксандр у лістападзе мінулага года пераехаў у Абу-Дабі. Пагаварылі з ім пра заробкі ў мясцовым айці, спякоту, лічбавізацыю і аддзелы крам з немусульманскімі таварамі (напрыклад, мармеладам Haribo).

Беларускія айцішнікі пераехалі ў Берлін і падзяліліся ўражаннямі аб жыцці ў сталіцы Германіі. Вось іх гісторыі. 

Не вельмі калядная гісторыя.

Сёлета Алег зрабіў тое ж самае, што і тысячы іншых айцішнікаў з Беларусі. З абмоўкай, што з пункту гледжання рэлакейт-статыстыкі яго век па верхняй мяжы «нормы» (1,5% усіх рэлакантаў, паводле даных нашай анкеты). Як вырашыцца змяніць усё ў сталым веку — чытайце ў матэрыяле DzikPic.

7 км — да найбліжэйшай крамы, 15 км — да Батумі. Бізнэс-аналітык Канстанцін (імя змененае на яго просьбу) жыве ў грузінскай вёсцы. Ад панядзелка да пятніцы на дварэ ён бавіць не больш за гадзіну, часам сустракаецца з калегамі ў Батумі, але нячаста. «Хікікаморы мімаволі», — усміхаецца наш суразмоўца. Калі dev.by кінуў заклік у пошуках айцішнікаў-пустэльнікаў, Канстанцін адазваўся першым. Выслухалі яго гісторыю.

Ад сакавіка, калі ва Узбекістан рэлакаваліся некаторыя беларускія ІТ-кампаніі, прамінула дастаткова часу. Спыталі чатырох айцішнікаў, якія дагэтуль у Ташкенце, як яны ацэньваюць ІТ-жыццё ў гэтай краіне.

После 24.02 ИТ-компания перевезла минских сотрудников с семьями в Аргентину. Один из них описал для dev.by, как там всё устроено.