«Пакуль усе вучылі Java, я выбраў іншае». Як 25-гадовы айцішнік выйшаў на 10К на месяц
Айцішнік Magnus (так ён назваўся) пераехаў з Беларусі ў Варшаву ў студзені 2022 года разам з жонкай. У свае 25 гадоў хлопец ужо можа пахваліцца прыбыткам, які нават не сніцца сённяшнім джунам.
І калі герою папярэдняга паста пра 10К+ гэтага ўдалося дасягнуць гадамі працы без паўнавартаснага адпачынку, тут шлях да поспеху выявіўся карацейшым, але не лягчэйшым. Як пачаць зарабляць больш, куды ўкладваць і на што выдаткоўваць — даведаўся Dzik.
«Да сярэдняга класа ў Еўропе мне яшчэ далёка»
— У ІТ я ў агульнай складанасці 7 гадоў, 6 з іх — у якасці Machine Learning Engineer. У Польшчу я пераехаў праз працу: працую па umowa o pracę на замежную кампанію. Але краіна мне зусім не падабаецца: тут жудасны сэрвіс (дастаўка, грамадскае харчаванне, «пазногцікі», ахова і г. д.), агідная медыцына і сумніўная адукацыя. Так што хацелася б вярнуцца ў Беларусь будучыні або пераехаць у Швейцарыю. (Іншыя баталіі пра плюсы і мінусы Польшчы чытайце тут.)
Мой заробак складаецца з дзвюх частак: фіксаваная частка ў злотых (прыходзіць штомесяц на карту) і частка — акцыямі (раз на тры месяцы ў асобнай сістэме). Гэта акцыі кампаніі, у якой працую, яны таргуюцца на біржы. Брокера мне выбіраў працадаўца: з беларускім пашпартам там можна толькі прадаваць, але не купляць акцыі.
Разам за год я атрымліваю брута заробку $80К, даходу ад акцый — яшчэ $60К (пасля выплаты падаткаў за мінулы год засталося 54,4 тысячы + 48,6 тысячы). Агульны даход брута ў мяне выходзіць $140К, нета — $103К.
Рахунку ў банку на шасцізначную суму ў мяне няма: заробак, які прыходзіць на карту, я трачу ўшчэнт, на частку даходу ад акцый кампаніі купляю цікавыя мне акцыі праз брокера SAXO Bank, астатняе лічу за лепшае ўкладваць у S&P500.
Я не лічу такі даход высокім — да сярэдняга класа ў Еўропе мне яшчэ далёка. Сам ведаю -ццаць айцішнікаў, у якіх значна вышэйшы даход, пры гэтым і часу больш, ніж у мяне. Так што ёсць да чаго імкнуцца.
Трымай руку на пульсе. Самыя свежыя ІТ-вакансіі на jobs.dev.by
«Кошту большасці тавараў нават не знаю»
Свае прыкладныя выдаткі на месяц я планую, але за зніжкамі не сачу і кошту большасці тавараў у краме нават не знаю. Дзяўчына таксама працуе ў ІТ, але выдаткаў мы выразна не падзяляем: кожны плаціць, калі сам хоча. Прыкладна на месяц выходзіць так:
🔸Арэнда кватэры — $1200
🔸Ежа, рэстараны, кавярні — $1000
🔸Падарожжы — $1000
🔸Аўто — $700 (бензін — $250, страхоўка — $300, замена расходнікаў — $100, мыйка — $50)
🔸Спорт, хобі — $300
🔸Дробныя выдаткі, спантанныя пакупкі — $300
🔸Разам: $4500
Медстрахоўку і выдаткі на медыцыну аплачвае кампанія. Калі жыў у Беларусі, карыстаўся таксама назапашвальным страхаваннем, але потым адмовіўся ад яго: ёсць больш прыбытковыя інструменты, а даверу да кампаній у Беларусі больш няма. Так што сродкі проста забраў сабе бацька.
«Летась выдаткаваў на падарожжы каля $15К»
З ростам даходу растуць і патрэбы. Гэта не адбываецца адным днём, запыты незаўважна растуць гадамі. Напрыклад, я ўжо не бачу свайго жыцця без машыны, мішленаўскіх рэстаранаў і двухтыднёвага адпачынку на гарналыжным курорце ў Альпах.
Часам сустракаюся са старымі сябрамі і забываю, што ў іх даход меншы. Напрыклад, на шашлыкі ездзілі — я мяса купляў і марынаваў. Усім спадабалася, яны прапанавалі зрабіць наступны раз самі. Але мне было няёмка ім казаць, што для рэцэпту выразка мармуровай ялавічыны патрэбная, таму даў рэцэпт са звычайнай ялавічынай. У выніку мяса было жорсткім, але прыйшлося радасна яго ўплятаць, каб пазбегнуць няёмкасці.
А яшчэ трэба вельмі акуратна прапаноўваць камусьці ехаць з табой у адпачынак, так як выдаткі ў мяне могуць быць нязвыкла вялікімі для іншых. Я аддаю перавагу ўсякім актыўнасцям — хайкінг, лыжы, снаўборд, або алка/гастратуры па іншых гарадах. Летась на падарожжа ў мяне сышло каля 15К.
Перыядычна я раблю данаты ў фонды або на дапамогу УСУ, даваў бязвыплатна грошы сур’ёзна захварэлым знаёмым. Але гэта не дабрачыннасць, а хутчэй альтруізм — рабіць, бо ты добры чалавек, а не для таго, каб іншыя так думалі.
«Калі грошай на кватэру ў Новай Баравой стае, мала хто задумваецца зарабляць больш»
Калі я яшчэ быў студэнтам і ўсе аднакурснікі працавалі, майго выбару многія не разумелі. Пакуль усе займаліся Java або Python, я выбраў машыннае навучанне. У 20 гадоў пайшоў працаваць у кампанію, якая прапанавала $1800, але здавалася мне больш перспектыўнай, чым кампанія, якая прапаноўвала $2500.
Растлумачыць, чаму я так раблю, выявілася вельмі складана: многія ўпэўненыя, што праца мае быць толькі дзеля грошай, а не дзеля перспектыў і досведу. Гледзячы назад, я б сказаў, што я аптымізаваў іншую метрыку, ніж мае аднакурснікі, і пры выбары працы думаў пра тое, якія знаёмствы займею і ці ёсць шанец атрымаць ад працы больш, ніж проста грошы.
Многія айцішнікі зарабляюць менш, бо мэта ў іх першапачаткова была іншая: людзі ішлі ў ІТ, каб пракарміць сям’ю і не думаць пра элементарныя рэчы накшталт ежы і жытла. Калі грошай на ежу, добрую машыну і кватэру ў Новай Баравой стае, мала хто задумваецца, што зрабіць для таго, каб зарабляць яшчэ больш.
Што рабіць джуну, каб зарабляць як 1% айцішнікаў?
Для гэтага трэба навучыцца несці больш каштоўнасці, ніж астатнія 99%. Варыянт для вельмі разумных людзей (якім гэтая парада і не патрэбная) — ідзіце працаваць у FAANG.
Для тых, хто «зорак з неба не хапае», трэба разумець, што прыйдзецца валодаць нейкім наборам рэдкіх навыкаў. На пачатку маёй кар’еры гэта было машыннае навучанне або blockchain, цяпер можна зрабіць стаўку на квантавыя вылічэнні. Тады, верагодна, праз 10 гадоў вы ўвойдзеце нават не ў 1%, а ў 0,1% айцішнікаў з высокім заробкам. Так, рызыкоўна, але так можна «сарваць куш».
Яшчэ ёсць адчуванне, што ў свеце шмат стартапаў, якія робяць штосьці з тэкстам або відэа/малюнкамі, а вось з гукам — дэфіцыт. І гэта пры тым, што эвалюцыйна чалавек не прыстасаваны да чытання, а гук успрымае вельмі добра. Прыкладна ў гэтым кірунку і раю рухацца.
Вы дачыталі гэты матэрыял да канца. Калі вы тут апынуліся, значыць, хутчэй за ўсё, вас штосьці зачапіла. Выдаткуйце яшчэ 30 секунд, калі ласка.
Беларускае ІТ нельга ўявіць без dev.by.
Мы ўжо амаль 15 гадоў робім важныя і сумленныя матэрыялы, дапамагаем кожнаму з вас дзяліцца прафесійным досведам і думкамі, робім беларускую версію. Мы радаваліся поспехам індустрыі разам, звярталі ўвагу на несправядлівасць, даем слова кожнаму.
Сёння рэдакцыя dev.by — каманда аддаленых беларусаў з 10 чалавек. Яшчэ ў нас ёсць менеджмент, бэкофіс і, вядома, тэхнічныя спецыялісты. У нас 600+ тысяч чытачоў штомесяц і дзясяткі тысяч у тэлеграм-каналах і сацыяльных сетках. Мы выпускаем 300+ навін і вялікіх тэкстаў, накшталт таго, што вы толькі што чыталі. Усе беларускія медыя цытуюць dev.by.
Ва ўсіх цёмныя часы. І мы ідзем праз ідэальны шторм разам з кам’юніці. Нашыя рэкламныя даходы, якія былі крыніцай фінансавання рэдакцыі, скараціліся ў некалькі разоў.
Пры гэтым мы ўпэўненыя, што тым больш важна працягваць заставацца месцам сустрэчы беларускай ІТ-супольнасці — усіх, хто застаецца і з’язджае.
Вы можаце нам дапамагчы. Пры канцы мінулага года мы запусцілі падпісную кампанію — пачалі збіраць данаты ад чытачоў. Мы хочам у 2023 сабраць 1000 чытачоў-падпісчыкаў. Цяпер іх 170.
Дапамагчы нам можна праз Patreon. Цяпер сярэдні чэк — каля 10$, але мы радыя любой суме. Штомесячныя плацяжы робяць нашыя планы больш прадказальнымі, але вы самі глядзіце, як вам зручна :)
У Беларусі Patreon заблакаваны. Мы будзем дадаваць іншыя спосабы.
Дзякуй, што прачыталі гэтае паведамленне.
Читать на dev.by